บางทีสอนดนตรี ก็ไม่ได้มีแค่การเล่นให้เก่ง ฟังให้เป็น เล่นให้เพราะ การสอนดนตรี หรือความจริงแล้ว การสอนอะไรก็ตาม ถ้าเรารู้จักที่จะฟังเสียงเล็กๆที่พูดกับเรา เสียงนักเรียนของเรา และเสียงเด็กที่อยู่ในใจเรา เราก็จะรู้จักที่จะช่วยเด็กที่อยู่ตรงหน้าได้อย่างสนุกๆ
#เข้าไปในโลกของเด็ก นักเรียนตรงหน้า มากับเรื่องราวมหัศจรรย์ในหัวมากมายเสมอ บางวันเด็กๆก็อยากเล่า บางวันเด็กๆก็อยากเล่น และวันหนึ่งก็มีเด็กน้อยที่อยากแต่งเพลง จากรูปแรกที่เห็น น้องพึ่งเริ่มเรียนได้ไม่นาน พึ่งวาดตัวโน้ตเป็น แต่น้องอยากแต่งเพลง คุณครูก็ไม่ปิดกั้น เพราะที่นี่ เราเชื่อว่าทุกคนสามารถ “ค้นพบพรสวรรค์” ของตัวเองได้ น้องเริ่มเล่าให้ฟังว่าอยากให้เพลงเป็นแบบไหน คุณครูก็ช่วยเขียนให้ใหม่ให้เป็นระเบียบมากขึ้น พร้อมทั้งอาจารย์ณัฐ ยังมาช่วยเขียนมือซ้ายให้อีกด้วย
#เรียนรู้โดยการสังเกต พอเพลงที่ 2 น้องก็เรียนมากขึ้น เริ่มสังเกตเรื่อง time signature (เครื่องหมายอัตราจังหวะ) น้องเริ่มเห็นว่าเพลงมีประโยคต่างๆ เพลงนี้น้องเขียนโน้ตมาเองถูกหมด แล้วมาขอ อ.ณัฐ ช่วยเขียนมือซ้ายให้ คราวนี้มาถึง พูดครบเลยว่าอยากได้อะไร และอยากให้คุณครูช่วยในจุดไหนบ้าง แถมคราวนี้ยังมาเล่าได้เป็นฉากๆว่าเพลงนี้เกี่ยวกับอะไรบ้าง ตั้งแต่ต้นจนจบเป็นเรื่องเกี่ยวกับน้องและเพื่อนบ้าน ชวนกันออกมาเล่น
#เมื่อทฤษฎีมารวมกับปฏิบัติ เพลงที่ 3 มา น้องเริ่มเข้าใจทฤษฎีมากขึ้น มาถึง รีบมาเล่าให้คุณครูฟัง พร้อมบอกว่า “มันมีทั้ง A B และ A ครับ” (Ternary Form) และน้องยังมีคำถามตามมาว่าเขียนอย่างไรดี? เพราะเพลงนี้น้องอยากเล่นบนคีย์ดำ แต่มันเล่นแบบเดียวกันบนคีย์ขาวก็ได้ คุณครูเลยได้สอนเพิ่มเติมเรื่องการ Transpose โอ้โห เนื้อหาทฤษฎี grade 4 ทีเดียวเลยนะฮะ
❤️ ทั้งหมดนี้คือความมหัศจรรย์ในความอยากรู้ของเด็กๆที่เราไม่ปิดกั้น ทำให้เด็กๆได้เรียนอย่างสนุกๆ เรื่องที่เหมือนจะยากก็กลายเป็นเรื่องง่าย ได้เป็นตัวของตัวเองอย่างเต็มที่
❤️ เพราะที่นี่ เราให้ความสำคัญกับการทดลอง ❤️ เพราะที่นี่ เราให้ความสำคัญกับความอยากรู้ ❤️ เพราะที่นี่ เราอยากช่วยให้ทุกคนได้ “ค้นพบพรสวรรค์” ของตัวเอง